हप्ताको सबैभन्दा प्रतिक्षित दिन कुन होला ? मेरो लागि त निश्चय नै शनिबार। साता भरिको कामको लगाव , पढाइको चाप , र जिम्मेवारीको बोझले थकान थपिन्छ , तर शनिबारको दिन भने ती सबैबाट अलिकति मुक्ति पाउने अवसर हो। पेशागत जीवन र विद्यार्थी जीवनको सन्तुलन मिलाउँदै संघर्ष गर्नेहरूको लागि शनिबार एकदमै मूल्यवान् हुन्छ। आजको शनिबार पनि त्यस्तै रह्यो। साझको समय थियो। मम्मी खेततर्फ जानुभएको थियो , अनि म पनि पछि लागेर मम्मीसँगै गयो। खेतमा पाइला टेक्दै जान्नासाथ मनले रमाइलो महशुस गर्यो। जहाँ सास फेर्न सजिलो लाग्छ , त्यहाँ पुगेपछि कसलाई शान्ति नलाग्ला र ? मम्मीको नियमित मिहिनेतले खेतभरि हरियाली छाएको थियो। लौका र घिरौलाका बोटहरू झाँगिदै थिए , काँक्रा फुल्न थालेका थिए। केही ठाउँमा झार उमरेर बिरुवालाई घेरीसकेका थिए , गोडमेल गर्नुपर्ने थियो , पानी हाल्नुपर्ने थियो। मैले हात खुट्टा चलाएर झार उखेलें , बोटबिरुवामा पानी हालें , र माटो छामें। शारीरिक थकान त महसुस भयो , तर त्यो थकानमा एउटा अचम्मको शान्ति थियो , एउटा सन्तोष थियो जुन मैले कहिल्यै कार्यालयको सफल मिटिङपछि पनि पाएको थिइनँ। दिन ढल्न थाल्यो। सूर...